sobota, 22 października 2016

LUX


MÓJ EDEN TO LUX


Pies przybłęda. Przywołany marzeniem dziecka.
Wyśniony. Przywędrował z Karpat.
Biegł przez Prut i Czeremoszę. Przez Zaleszczyki.
Dalej na Brzeżany. Przez Kozowę.
Śnił o chłopcu. O mnie, z pajdą chleba w ręku.
Czekałem.




Ktoś skrzywdził. Uderzył. Nie głaskany.
Nie przytulany. Nie całowany w czarny nosI.
Biegł do mnie. Po swoje przeznaczenie.
Po swój los.

Czekałem we śnie nad brzegiem jeziora.
Nad złotą lipą. Z chlebem pachnącym od Mamy.
Odnalazł mnie w Edenie.
Mój Lux. Mój Anioł Stróż.
Już nigdy nie miałem psa.

AUTOR A.T.


  
AUTOR A.T.


* zdjęcie - malina M

3 komentarze:

  1. Piękny tekst, jednak...dlaczegóż by nie uszczęśliwić następnego, źle traktowanego psa...?
    Myślałam, że nigdy już nie wezmę psa.
    Wzięłam.
    Jest z nami szczęśliwy :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Piękny Lux..Tak się składa ,że u nas zawsze znajdki się trafiały::)☺..Morus ukochany ,z dzieciństwa.Cyganek z córki dzieciństwa,jeszcze jest z nami:)☺. Teraz kotek rudasek ☺ I tak sobie szczęśliwie żyjemy,bo nigdy nie skrzywdzimy zwierzątka w potrzebie..Pozdrawiam-danka

    OdpowiedzUsuń
  3. Po mojej zmarłej Fancy, Haniu, nadeszła Tola i też strasznie się kochamy!!!
    buziulki, przytulki

    OdpowiedzUsuń