DEDYKOWANE
PANU A.T.
Zatrzymam się,
popatrzę,
jak stają pociągi,
pełne ludzi w mroźny dzień.
niosąc syberyjskie przeznaczenie.
Jak przelewa się przez zamieć
czas historii,
ból zesłanego życia.
Czasem brak słów,
by ogarnąć tę niedolę.
Zawsze pochyle głowę
nad bohaterami czasów.
Syberyjska noc dłuży się okrutnie.
W towarowych wagonach wiozą dzieci
wyrwane z ramion matki Ojczyzny ...
By mróz zatarł tęsknotę ...
wypalił miłość, stłamsił nadzieję i wiarę ...
Odarci z szacunku, zamknięci
na zapomnianym końcu świata ...
Zesłańcy za bezduszny wąs propagandy
Walczyć o przetrwanie,
o prawdę i miłość, zostawioną za granicami świata ...
Kogo nie zabije mróz,
praca, czy tęsknota,
tego dobiją czerwone ręce katów,
z wypisanym na twarzy uśmiechem.
Życie i śmierć wykute w białym testamencie.
W sercu brzmi smutna nuta tęsknoty.
Czas nie przynosi ukojenia rozłąki
i samotnego bólu ...
Syberyjska noc dłuży się okrutnie
pozostawiony pusty dom
i krwawiąca Ojczyzna ...
AUTOR:
DAMIAN
Autor swoje wiersze dedykuje Panu A.T
*